Vergognando talor ch’ancor si taccia,
donna, per me vostra bellezza in rima,
ricorro al tempo ch’i’ vi vidi prima,
tal che null’altra fia mai che mi piaccia.
Beschaamd soms, dat ik nog niet ben geslaagd
uw schoonheid, Vrouwe1, rijmend recht te doen,
herleeft de dag dat ik U voor 't eerst zag toen,
zodat geen ander mij ooit nog behaagt.
Ma trovo peso non da le mie braccia,
né ovra da polir colla mia lima:
però l’ingegno che sua forza extima
ne l’operatïon tutto s’agghiaccia.:
Ik tref geen last aan, die mijn arm kan dragen,
geen kunstwerk, te polijsten met mijn vijl;
Mijn brein, zijn kracht taxerend onderwijl,
verstijft als ijs en moet geheel versagen.
Piú volte già per dir le labbra apersi,
poi rimase la voce in mezzo ’l pecto:
ma qual sòn poria mai salir tant’alto?
Heel vaak, de mond al open om te spreken,
bleef half in de keel mijn stem dan steken,
maar welk geluid is er dat ooit zo hoog ging?
Piú volte incominciai di scriver versi:
ma la penna et la mano et l’intellecto
rimaser vinti nel primier assalto.
Francesco Petrarca 1304 - 1374
Sonnet 20 van de Canzoniere
Heel vaak begon ik een gedicht te maken,
maar pen en hand en geest, ze moesten staken,
meteen verslagen bij de eerste poging.
