Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove.
Laat mij bij het huwen van trouwe zielen
geen bezwaar erkennen. Die liefde is geen liefde
die anders wordt, als zij verand'ring vindt,
of met de breker mee wil breken.
O no, it is an ever fixèd mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wand'ring barque,
Whose worth's unknown although his height be taken.
O nee, zij is een vast bestendig baken
dat stormen ziende van geen wijken weet.
Zij is de Poolster voor elk dwalend schip,
wiens waarde men niet kent, al neemt men hoogte.
Love's not time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come;
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
Liefde is Tijds nar niet. Lippen en wangen rood
mogen onder bereik van zijn zeismaai komen,
Liefde wordt niet minder met zijn korte uur of week,
maar houdt het uit, bijna zelfs tot doem.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.
Als dit fout zou zijn en mij aangetoond,
dan schreef ik nooit en niemand had ooit lief.
